De gemeente Roosendaal zet zich in om het erfgoed van de gemeente op duurzame wijze te behouden voor de toekomst. De adviseurs stellen beleid op met betrekking tot monumenten en erfgoed in de gemeente en vormen het bevoegd gezag. Wilt u meer informatie over dit erfgoedbeleid? 

De gemeente Roosendaal stelt een subsidie beschikbaar voor het onderhoud en de restauratie van gemeentelijke monumenten. De subsidie bedraagt 20% van de subsidiabele kosten tot een maximum van € 20.000,-. Om voor een subsidie in aanmerking te komen bedragen de verwachtte kosten ten minste € 12.500,-. Er kan eenmaal per 10 jaar een aanvraag ingediend worden. In de Erfgoedsubsidieverordening (artikel 12) leest u welke kosten voor een tegemoetkoming in aanmerking komen.

Met ‘Alle monumentenregelingen op een rij’ biedt het Restauratiefonds een overzicht van de mogelijkheden voor uw monument met gunstige financieringen, subsidies en overige vergoedingsacties. 

Wilt u weten voor welke regelingen u in aanmerking komt?

In de Middeleeuwen was er sprake van een zekere bloei door de opkomst van de turfstekerij. De turf diende als huisbrandstof. Er ontstond een levendige handel. De Tachtigjarige Oorlog (1568 – 1648) maakte een einde aan de vooruitgang. Roosendaal en Wouw hadden zwaar te lijden van de rondtrekkende troepen. Plunderingen en brandstichtingen waren heel gewoon. Tientallen jaren was het West-Brabantse platteland vrijwel geheel verlaten.

Onder Lodewijk Napoleon werd Roosendaal in 1809 tot stad verheven, met als motivatie ‘de uitgestrektheid en de volkrijkheid’. In 1854 legde een Belgische maatschappij de spoorlijn naar Antwerpen aan. Dit betekende een geweldige impuls voor de ontwikkeling van Roosendaal. Aansluitingen met Rotterdam, Vlissingen en Breda maakten van het station Roosendaal een echt spoorwegknooppunt. Een open grens bestond toen nog niet. Douanekantoren en expeditiebedrijven vestigden zich al spoedig in de buurt van het grensstation. Om de groei van Roosendaal op te vangen, werd in 1907 een groot stationscomplex in gebruik genomen.

Met de samenvoeging van de gemeenten Wouw en Roosendaal en Nispen ontstond per 1 januari 1997 de huidige gemeente Roosendaal. Roosendaal telt 62 rijksmonumenten, 298 gemeentelijke monumenten en een archeologisch monument.

De identiteit van Roosendaal wordt bepaald door de opbouw van de stad. Het is vooral het gebouwenbestand uit de 19e en 20e eeuw dat de identiteit van Roosendaal bepaalt. Daarnaast is kenmerkend de combinatie van de oude lintstructuur met moderne uitleggebieden. Dat is een weerspiegeling van de enorme groei van de plaats in de periode. De diverse wijken, het wegenpatroon, de lintenstructuur, markante oude gebouwen die overal te vinden zijn, maar misschien niet altijd opgemerkt worden, maken Roosendaal tot Roosendaal (stad en dorpen).

In de stad zijn er monumenten te vinden maar ook de dorpen karakteriseren zich door de aanwezigheid van markante objecten; zo zijn er onder meer de molen in Nispen, de Lambertuskerk in Wouw en het landgoed Wouwse Plantage.

• Heemkundekring Roosendaal
• West Brabants Archief - Roosendaal
• Brabants Historisch Informatie Centrum (BHIC)
• Historische Vereniging Brabant
• De Monumentenwacht Noord-Brabant helpt monumenteneigenaren met het periodieke onderhoud van hun pand. Zij voeren inspecties, geven praktische tips en adviezen en voeren klein (nood)herstel uit.
• Erfgoed Brabant is het kennis- en expertisecentrum voor erfgoed in Brabant. Erfgoed Brabant ondersteunt en verbindt erfgoedveld, onderwijs en beleidsmakers in het verkennen, behouden en doorgeven van het veelzijdige verhaal van Brabant. En maakt dat verhaal vervolgens ook bekend bij het brede publiek.
• Brabants Erfgoed
• Provincie Noord-Brabant
• Museum Tongerloohuys